W dzisiejszej porcji frustracji międzykulturowych będzie o rozmowach z Filipińczykami i o wszystkim, co na początku fascynuje, ale z czasem zaczyna doprowadzać do szewskiej pasji.
Korzystając ze środków komunikacji miejskiej w godzinach szczytu można by pomyśleć, że nic gorszego nie może nas spotkać, jednak w bardziej egzotycznych rejonach świata mogłyby one zostać uznane za klasę biznes. 
#1.
Alaskańskie Whittier jest małym miastem portowym utrzymującym się głównie z turystyki i tranzytu towarów. W połowie XX w. armia wybudowała tu budynek tak duży, że bez najmniejszych problemów pomieścił wszystkich mieszkańców miejscowości.
Miasteczko w 1915 roku zostało nazwane na cześć amerykańskiego poety Johna Greenleafa Whittiera. W czasie drugiej wojny światowej armia wybudowała tu bazę wojskową wraz z portem i linią kolejową.
Dwa największe budynki miasta wybudowano już po II wojnie, w 1953 roku wybudowano Buckner Building, który został nazwany "miastem pod dachem". Następnie w 1957 roku powstał 14-piętrowy Hodge Building. Oba budynki w momencie powstania były największymi budynkami na Alasce.
W pobliżu Hodge Building powstała lokalna szkoła, która została połączona z nim tunelem, dzięki czemu nawet w czasie najostrzejszych zim uczniowie mogą chodzić na lekcje w szortach i koszulkach. Tutejsza szkoła jest jedyną placówką oświatową w rejonie, więc prowadzi edukację od przedszkola do liceum łącznie dla ok. 35 dzieci i uczniów.
Aktualnie w tym bloku (dziś nazywanym Begich Towers) oraz nowym, jedynie 2-piętrowym Whittier Manor mieszka praktycznie cała populacja miasta.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą